ارتباطات اثر بخش بين مردم و سازمان ها منجر به تسهیل خدمات به جامعه می گردد

روابط عمومی، هنر و علم اجتماعی است که درون و برون دستگاه را به هم پیوند داده هدف و چگونگی کلید برنامه ها را ترسیم می کند. روابط عمومی مشاور امین مدیر و کارکنان در سازمانها است. پس لازم است که مدیر و کارکنان صددرصد به وی اعتماد داشته باشند. روابط عمومی آئینه زیبایی هاست. یک اتاق شیشه ای است که از هر طرف آن، همه چیز زیبا دیده می شود. روابط عمومی چشم و چراغ یک دستگاه است. روابط عمومی است که باید همه چیز را ببیند و همه چیز را نیز زیبا بنمایاند. روابط عمومی حافظ منافع دستگاه مربوطه و مردمی است که با آن سر و کار دارند. صاحب نظران معتقدند اگر نقش روابط عمومی را در ایجاد یا تقویت فرهنگ توسعه، بومی کردن سرمشق های توسعه، کشف و معرفی ظرفیت های جامعه، بازآفرینی فرهنگی، حفظ تعلق و پیوستگی بدانیم در اینصورت باید بتواند از هر نوع گسستگی و ناپیوستگی جلوگیری کند و یا حداقل کاهش دهنده فاصله و شکاف میان جامعه و دستگاه های اجرایی باشد.

اكنون كه جهان آخرين گردنه هاي ورود به جامعه نرم افزاري و اطلاعاتي را پشت سر مي گذارد، روابط عمومي به عنوان یکی از حلقه های مهم ارتباط سازمان با مخاطبان و سایر ذینفعان، مسئولیت حائز اهمیتی در فرایند شفاف سازی و فعالیت های اجتماعی، تبادل اطلاعات، تحقق اصل پاسخگویی سازمان و اطلاع رسانی ها به منظور کسب اطلاع مردم و نظارت بر عملکرد دولت مردان و سازمان های اجرایی دولتی دارد.

نهاد روابط عمومي در سازمان ها مي تواند از يك طرف زمينه جذب منابع بهتر و كارآمدتر از محيط را فراهم آورد و از طرف ديگر به برقراري ارتباط با افراد و بخش هاي داخلي سازمان زمينه ساز مشاركت كاركنان، افزايش تعهد به برنامه ها، ايجاد انسجام و تشويق و ترغيب افراد به همراهي و همكاري موثر و مداوم در اجراي استراتژي های اصلی سازمان گردد.

امروز کارکنان سازمان و مشتریان به تبادل اطلاعات می پردازند که در این میان روابط عمومی در هـر سـازمان یکـی از اساسی ترین و مهمترین واحد سازمانی به منظور اطلاع رسانی و پل ارتباطی قـوی مـابین کارکنـان سـازمان و محـیط بیرونی سازمان نقش ایفا می کنند. این واحد سازمانی می تواند رهرو تغییرات در سازمان باشد و با آمـوزش و ابزارهـایی که در اختیار دارد آگاهی های لازم را برای تسریع روند تغییرات ارائه نماید.

امروز نوع ارتباط با افکار عمومی بسیار مدرن و متحول شده است و بایستی روابط عمومی ها خودشان را با شرایط جدید وفق داده و به روز کنند.

بدون تردید امروز روابط عمومی به عنوان یک بخش جدایی ناپذیر و بسیار حساس در هر سازمان مطرح بوده و در واقع پلی ارتباطی میان سازمان و اهداف تعیین شده آن با مردم و جامعه و سازمان های دیگر می باشد. بر این اساس توجه به مشکلات، کمبودها و ضعف های موجود در عرصه روابط عمومی هر سازمان و برنامه ریزی به منظور رفع این مشکلات و توسعه خدمات و فعالیت روابط عمومی می تواند یکی از راهکارهای مهم در جهت اطلاع رسانی مناسب، شفاف و به روز بوده و موجب ارتقای سازمان و تحقق اهداف آن گردد.

از طرفی اگر مدیران سازمانی می خواهند هنر مردم داری را تحقق بخشند، لازمه آن به کارگیری مدیران روابط عمومی کاردان، متخصص، با اخلاق و هنرمند در برقراری ارتباط با مخاطبان است. به هر حال جوامع امروزی اینک در حال گذار به جامعه اطلاعاتی آینده هستند، جامعه ای که در فناوری های اطلاعات و ارتباطات تمامی ابعاد زندگی انسان ها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. جامعه ما نیز ناگزیر از این روند خواهد بود و خواه ناخواه به این سمت و سو کشیده خواهد شد.

در همین راستا دولت و مسئولان نظام ضمن آنکه باید دغدغه های رهبری معظم انقلاب را در خصوص روابط عمومی های دستگاه خود جدی تلقی نمایند، چاره ای باقی نمی ماند که با اندیشیدن و تدابیر لازم، تلاش مضاعف نمایند تا با لحاظ کردن تغییرات ضروری، روابط عمومی های سنتی را به سوی روابط عمومی های دیجیتال سوق داده و آماده سازند و این امر مهم محقق نخواهد شد مگر با ایفای نقش مدیران که فناوری جدید را درک کنند و آگاهی مناسب از آن داشته باشند. بکارگیری مدیران خلاق، متعهد و متخصص در امر روابط عمومی در کنار تجربه و پژوهش موجب شکوفایی و پویایی در امر روابط عمومی در سازمان ها شده و سازمان را در جهت نیل به اهداف یاری خواهد نمودکه این امر مستلزم تغییر در نگرش به جایگاه و وظایف روابط عمومی ها و همچنین توسعه قانون روابط عمومی به منظور حمایت و شکوفایی این عرصه می باشد.

حکیمه نیسی

کارشناس روابط عمومی

منابع
1. ایرنا،1397،روابط عمومی و چالش های چند وجهی آن.
2. اکرمی، حمیدرضا، 1380، روزنامه نگاری الکترونیک چیست؟ فصلنامه پژوهشی و سنجش، شماره 21و22.
3. تبیان،1395، مهم ترین چالش های روابط عمومی در ایران کدامند.
4. جبراییلی، مهدی،1385، روابط عمومی الکترونیکی، ماهنامه آموزشی، پژوهشی و اطلاع رسانی، سال هفتم، شماره78، تهران.