برگزاری آیین‌های جشن و سرور به مناسبت میلاد امام هادی‌(ع)‌ در قم

همزمان با فرا رسیدن روز پانزدهم ذی الحجه، سالروز ولادت با سعادت دهمین اختر آسمان امامت و ولایت، امام علی النقی الهادی(ع)، شهر مقدس قم یکپارچه غرق در نور و شادمانی شد.

زائران و مجاوران با حضور در بارگاه نورانی حضرت معصومه(س) ضمن عرض ارادت به خاندان عصمت وطهارت، میلاد خجسته امام هادی (ع) به را کریمه اهل بیت(س) تبریک گفته و از درگاه متعال طلب عزت و سربلندی مسلمانان جهان را خواستار شدند.

مسلمانان خارجی مقیم قم نیز با برگزاری آیین های جشن و سرور، نسبت به خاندان عصمت و طهارت(ع) ادای احترام کردند.

شیفتگان خاندان عصمت و طهارت (ع) با چراغانی و آذین بندی مساجد، معابر و سر در منازل و مغازه‌ها و برپایی آیین‌های جشن میلاد امام هادی(ع) درجای جای قم، حال و هوای ویژه ای به این شهر داده‌اند.

حرم نورانی کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س) نیز که به مناسبت دهه ولایت به طرز باشکوهی آذین بندی شده در حال حاضر میزبان هزاران نفر از شیفتگان اهل بیت عصمت و طهارات(ع) از سراسر کشور است.

اجرای برنامه‌های مختلف مذهبی برای خانواده‌ها و همچنین جوانان و نوجوانان و مدیحه سرایی ذاکران اهل بیت عصمت و طهارت(ع) از برنامه حرم مطهربه مناسبت سالروز میلاد دهمین اختر تابناک امامت و ولایت بود.

امام ابوالحسن علی النقی الهادی پیشوای دهم شیعیان، در نیمه ذیحجه سال ۲۱۲ هجری در اطراف مدینه در محلی به نام صریا دیده به جهان گشود.

پدرش، امام جواد(ع) و مادرش بانوی گرامی سمانه است که کنیزی با فضیلت و تقوا بود.مشهورترین القاب امام دهم، نقی وهادی است و به آن حضرت ابوالحسن الثالث نیز می‌گویند.

کنیه آن امام همام ابوالحسن و لقب‌های مشهور آن حضرت هادی و نقی است، حضرت امام هادی (ع ) پس از پدر بزرگوارش در سن هشت سالگی به مقام امامت رسید و دوران امامتش ۳۳ سال بود.

امام در شرایط خفقان و ارعاب حکومت عباسی، از یکسو باید به رسالت الهی خود عمل می‌کردند که ارتباط با یاران و دوستان و هدایت آنان گوشه‌ای از این رسالت مهم محسوب می‌شد و از سوی دیگر باید به‌گونه‌ای اقدام می‌نمودند که حساسیت حاکمان عباسی برانگیخته نشود.

بر همین اساس،دوران سی و چهار ساله امامت امام هادی(ع) اگر چه طولانی است اما وی به دلیل محدودیت ایجادشده از ناحیه حاکمان عباسی، پیوسته در مراکز نظامی تحت نظر و مراقبت ویژه بود و کمتر امکان ارتباط علنی و آزاد با یارانش را داشتند.

در میان شاگردان آن حضرت، چهره‌های درخشان علمی و معنوی و شخصیت‌های برجسته‌ای مانند فضل بن شاذان، حسین بن سعید اهوازی،ایوب بن نوح ابوعلی ( حسن بن ارشد)حسن بن علی ناصر کبیر،عبدالعظیم حسنی (مدفون در شهرری ) و عثمان بن سعید اهوازی به چشم می خورند که برخی از آنان دارای آثار و تالیفات ارزشمندی در زمینه های مختلف علوم اسلامی هستند که آثار و خدمات علمی و فرهنگی آنان در کتابهای رجال بیان شده‌است.

امام دهم حضرت هادی (ع) در سال ۲۵۴ هجری به دستور معتمد عباسی و بوسیله زهر به شهادت رسید.

پیکر مطهر ایشان در سامرا در همان خانه‌ای که در آن ۲۰ سال زندانی و تحت نظر بود، به خاک سپرده شد.