دستیابی به مدار بیضوی با کمینه ارتفاع ۴۵۰ کیلومتر و بیشینه ارتفاع ۱۱۱۰ کیلومتر از آنجا اهمیت دارد که می‌توان آن را گام نخست جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به مدار انتقالی زمین‌ایستا یا GTO و به دنبال آن دستیابی به مدار زمین آهنگ زمین GEO یا همان مدار ۳۶ هزار کیلومتری زمین عنوان کرد.
